• Klasa autystyczna

        • KLASA   AUTYSTYCZNA   W   NASZEJ   SZKOLE

           

          "Pasjonujące jest obserwowanie, jak szybko rozwija się niepełnosprawne dziecko w stymulującym je otoczeniu, jak rozwija się wspólnota, a wszyscy jej uczestnicy wzajemnie wzbogacają się i jak, mamy nadzieje, tworzy się podstawa kontaktów społecznych w późniejszym życiu."

                                                                                                                     
          Gisela Hundertmarck

           

               2.09.2013 r. w naszej szkole, została otwarta klasa dla dzieci autystycznych, pierwsza na terenie Gminy  Koronowo.

                           

                                             

              

          Komunikacja …sprawa najważniejsza !

                 Osoba, która nie może mówić, zawsze funkcjonuje poniżej swoich możliwości intelektualnych, emocjonalnych i społecznych. Jest traktowana jak ktoś, kto nie tylko nie mówi, ale też nie rozumie, nie ma własnego zdania, nie ma potrzeby komentowania, rozmawiania, zadawania pytań, nie ma własnego zdania. Taka sytuacja prowadzi do frustracji, zamknięcia się w sobie, niechęci do nauki, terapii, kontaktów z innymi, w niektórych przypadkach do depresji, zwłaszcza, jeśli utrata mowy nastąpiła w wieku dorosłym.

          Coraz więcej uczniów naszej szkoły ma kłopoty z komunikacją werbalną. Ile osób w Polsce potrzebuje takiej pomocy?

          W Polsce nie było dotychczas takich badań. Z badań statystycznych, które prowadzono w Stanach Zjednoczonych wynika, że 0,3 - 0,6 % dzieci w wieku szkolnym nie jest w stanie używać mowy do porozumiewania się. Podobne badania prowadzono w Wielkiej Brytanii, gdzie liczba ta sięga 75 000 tj. 0,5 % dzieci. Jeśli więc założymy, iż 0,5 % jest odpowiednią proporcją, to w Polsce wśród dzieci w wieku szkolnym ok. 45 000 potrzebuje takiej pomocy.

               Osoby z autyzmem stanowią grupę bardzo zróżnicowaną pod względem werbalnych i pozawerbalnych możliwości porozumiewania się, dlatego też mogą korzystać z różnych form komunikacji alternatywnej i wspomagającej. W pracy z nimi znajdują zastosowanie zarówno znaki manualne jak i obrazki, pismo czy różnorodne systemy graficzne.                                                                                                              
               Dobór właściwej metody powinien być zgodny z indywidualnymi preferencjami danej osoby. Dlatego w naszej szkole dostosowujemy formy komunikacji do indywidualnych potrzeb dzieci. Te z nich, które porozumiewają się mową werbalną uczą się nią posługiwać adekwatnie do sytuacji społecznych, doskonalą umiejętności prowadzenia dialogu, korygują wady wymowy, usprawniają motorykę narządów mowy oraz słuch fonematyczny. A co z tymi dziećmi, które nie mówią ? Można  nie mówić i komunikować się na różne sposoby.Nauka porozumiewania się jest zadaniem trudnym i można ją porównać z nauką języka obcego- trzeba się dużo uczyć, ale również mieć możliwości praktykowania nowego języka, zanim uwierzymy, że inni nas rozumieją. Bardzo istotna i ważna jest stała i ustawiczna pomoc, wsparcie oraz trening zarówno dla ucznia, jak i jego najbliższego otoczenia.

          Nowość w naszej szkole – proteza mowy.  Zakupiony został tablet z programem mówik.

                MÓWik jest jedynym w pełni polskim programem przeznaczonym dla osób, które z różnych powodów nie mogą mówić. Jest przeznaczony na smartfony i tablety z ekranami dotykowymi i systemem Android. Tablety wyposażone w aplikację MÓWik, stają się protezą mowy – narzędziem do porozumiewania się dla osób niemówiących. Zasada działania jest bardzo prosta: użytkownik wskazuje symbole oznaczające to, co chce powiedzieć, a następnie urządzenie wypowiada głośno wskazane słowa.

               Od II semestru zaczynamy  pracować tą nowatorską  metodą. Wierzymy , że program spełni nasze oczekiwania, a naszym uczniom otworzy nowe możliwości porozumiewania się z otoczeniem.

           

          Wychowawca klasy autystycznej
          Anna Gordon

           

          Uczniowie, którzy do niej uczęszczają, biorą udział w zajęciach dydaktycznych i rewalidacyjnych.

          Nauka odbywa się według indywidualnych planów edukacyjno-terapeutycznych, opracowywanych na podstawie diagnozy umiejętności ucznia, obejmującej ważne obszary funkcjonowania (np. komunikacja, umiejętności społeczne, samodzielność, umiejętności szkolne, zachowania trudne).

          Każdy z uczniów ma wyznaczone indywidualne zadania do opanowania
          w danym semestrze lub roku szkolnym. Umożliwia to każdemu  dziecku odniesienie sukcesu na miarę jego możliwości.

          Jakie potrzeby mają autystyczne dzieci?

          Co utrudnia im codzienne funkcjonowanie?

          Co możemy zrobić żeby im pomóc i ułatwić życie?...

          Dzieci dotknięte autyzmem ogromnie cierpią. Źródłem ich cierpienia jest lęk przed kontaktem ze światem zewnętrznym, ucieczka we własny dla nas niedostępny świat.

          Chowają się w swój lęk. Wolą odciąć się od otoczenia, będącego źródłem nieustannych bodźców, których nie potrafią umiejętnie selekcjonować. Droga wychodzenia z autyzmu jest długim procesem, w którym porażki przeplatają się
          z sukcesem. Nagrodą za pełną poświęcenia pracę z dzieckiem autystycznym jest przełamanie jego izolacji społecznej i poprawa funkcjonowania w otoczeniu.

          Dlatego w tej klasie dzieci uczą się przede wszystkim ” bycia wśród innych”, nawiązywania kontaktów społecznych oraz komunikacji z otoczeniem. Rozwijane są również umiejętności w zakresie samodzielności, samoobsługi, motoryki małej oraz funkcji poznawczych. Wszystkie działania podejmowane w edukacji tych dzieci wynikają z założonych celów, którymi są:

          •  wszechstronne stymulowanie rozwoju na miarę indywidualnych możliwości dziecka, z położeniem szczególnego nacisku na rozwój ruchowy zarówno w zakresie wielkiej jak i małej motoryki,
          • rozwijanie zdolności do komunikowania się,
          • dążenie do maksymalnej niezależności w zakresie zaspokajania własnych potrzeb na miarę możliwości dziecka z położeniem szczególnego nacisku na samoobsługę.

             

          To, czego najbardziej potrzebują to normalność. Najważniejsze jest dla nich bycie wśród ludzi. Wyrzucając ich poza margines pozbawiamy ich możliwości nabycia zachowań akceptowanych społecznie. Nie musicie nic od siebie dawać, ale pozwólcie im być obok siebie. Patrzeć na normalne życie. To nieprawda , że wolą być na uboczu w gronie tzw. ”swoich”. Nikt ich o to nie pytał. Można się z nimi komunikować na wiele sposobów językiem gestów, uśmiechem, ruchem ciała, śpiewem.

          PRZEGLĄD METOD STOSOWANYCH W NASZEJ SZKOLE

          Pracę z dziećmi z autyzmem, jak ze wszystkimi uczniami naszej szkoły, prowadzi wyspecjalizowana kadra pedagogiczna, a metody są ściśle dobrane
          do indywidualnych potrzeb i niepełnosprawności dziecka.

          Stosowane metody pracy z dziećmi z autyzmem:

          Gimnastyka Mózgu P. Dennisona

          Pedagogika zabawy

          Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz

          Muzykoterapia

          Arteterapia

          Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Scherborne

          Metoda czytania globalnego G. Domana

          Metoda Aktywności Knillów

          Integracja sensoryczna

          Biofeedback

           

          Ponadto uczniowie otrzymują specjalistyczną pomoc logopedy, psychologa, pedagoga, rehabilitanta i terapeutów pedagogicznych.

          Szkoła planuje umożliwić uczniom z autyzmem także terapię metodą
          A. Tomatisa oraz terapię Metodą Behawioralną.

          W pracy z dzieckiem niepełnosprawnym każde działanie, ćwiczenie, zadanie, nabyta umiejętność,  nawyk muszą być utrwalone poprzez niejednokrotne powtarzanie, powielanie, przypominanie, wymaganie.

          Dla dzieci autystycznych jedyną szansą jest wcześnie podjęta terapia
          i długotrwałe ćwiczenia. Przed podjęciem pracy z dzieckiem autystycznym należy pozbyć się jednak najpierw poczucia beznadziejności, przestać się bać dziecka
          i zacząć je rozumieć. Dopiero wtedy podjęta terapia ma sens.